دزد آرامش

دو دانش‌آموز را در نظر بگیرید.

به نظر شما کدامیک در زمان کمتری به موفقیت خواهند رسید؟!

دانش‌آموزی که به او دیکته می‌گویید بدون اینکه از روی درس خوانده باشد؟ یا

دانش‌آموزی که از روی درس رونویسی می‌کند؟

دانش‌آموزی که از روی متن درس رونویسی نمی‌کند و فقط دیکته می‌نویسد بدون اینکه کلمه صحیح را بداند آن‌را می‌نویسد، یعنی تقلید کورکورانه. مانند انسانی است که زندگی و راه‌ و روش آن را به او دیکته کنید. او هیچ ابتکار عمل و خلاقیتی از خود بروز نمی‌دهد و فقط آنچه از گذشتگان و پدرانش به او رسیده را تکرار می‌کند.

اما دانش‌آموزی که رونویسی می‌کند کلمات را به وضوح می‌بیند و احتمال کمتری وجود دارد که املای صحیح آن‌را فراموش کند.

آلیس واکر می‌گوید:

«زنذگی همه‌ی مردم آن‌چیزی نیست که خودشان ساخته‌اند، زندگی بعضی افراد چیزی است که دیگران برای آن‌ها ساخته‌اند.»

رد‍ِ پایی از دزدِ آرامش در زندگی دیکته شده دیده می‌شود.

 

 

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *